martes, 30 de diciembre de 2014

MISA EN SANTIAGO DE PARADA

Parada es una parroquia perteneciente al municipio de Nigrán. Su santo patrón es Santiago. La iglesia de Santiago de Parada es la más antigua del valle Miñor. De estilo románico del siglo XIII, es frecuente escenario de conciertos de música clásica.  

 El día 29 de Julio, festividad de San Joaquín y Santa Ana, padres de María por tanto, abuelos de Jesús, cantamos en la misa de las 12  de la mañana. Su párroco D. Santiago, tuvo la deferencia de subir al coro a saludarnos, unos minutos antes de la celebración.
Inició y cerró el acto, tocando con gusto y esmero, la Banda de música A lira do Prado de Lalín. Por nuestra parte, cantamos el siguiente repertorio: Cordero de Dios, Aleluya, Santos, Te vengo a pedir, En la Patena, Hoy he vuelto Madre, y “ Más cerca mi Dios de Ti”   (  Título original inglés “Nearer my God to Thee “ ) *

* Reseña histórica:
                            Este himno cristiano, compuesto por la poetisa inglesa  Sarah F.Flower, en el año 1841
Formaba parte del repertorio de la orquesta del Titanic y dicen que fue el último que tocaron sus ocho violinistas, con el barco ya hundiéndose, en la noche del 15 de abril de 1912. En el funeral del director y primer violinista Wallace H. Hallado con el violín atado a su cuerpo, Banda de gaitas escocesas, Orquesta Nacional Inglesa y un coro espontáneo de unas 30.000 personas entonaron esta bellísima canción:“ Nearer my God to Thee “   
                                                           … Si brama y gime el mar
                                                               Las olas al romper
                                                               Conmigo Dios está
                                                               No temeré…
  En clave de humor galego:

 Si e que hai ceo, e nosas cantigas chegaron aló, que non creo que chegaran, pero por si chegaron; e por si os coros celestiaes acompañados polos oito violinistas que tocaron ate a morte afundíndose co Titanic e os 1.670 náufragos estiveran todos aló; e por si escoitaron nosas cantigas, prégolles a todos eles  que disculpen nosas limitaciós, que cantamos  e tocamos o mellor que soubemos, que non fixemos chorar as pedras,  pero de seguro, que a próxima vez, sairá mellor.
Díxome unha anduriña quediño e tapando o pico, que unhas notas rebeldes, que ian pola sua conta, despeiteadas y en zapatóns, non pasaron o control de etiqueta co acto requería, e quedaron  engaioladas nas campás. A noitiña, unhos paxariños atrevidos, van a  cantar con elas, a ver si son quen de liberalas y encarrilalas  o ceo.

 Jesús            1 de Agosto de 2014                                       

No hay comentarios:

Publicar un comentario